Bij het tikken van deze update lijkt het wel herfst. Het wordt kouder, ik zit met een dikke trui aan en het Coronavirus houdt inmiddels een half jaar huis in ons kikkerlandje. Ik vond het wel tijd voor een update over mijn leven. Inclusief de nodige foto's natuurlijk.
Met enige spoed het Franse platteland verlaten
16 maart 2020, ik weet het nog goed. Jelle, Jake en ik waren aan onze laatste vakantiedagen begonnen. De twee weken daarvoor verbleven we in badplaats Fréjus en bij Australische familie van Jelle in de buurt van Aix-en-Provence.
In de namiddag van 16 maart arriveerden we bij onze AirBnB een stuk onder Lyon. Een voormalige stal die was omgetoverd tot een prachtig gastenverblijf. Een plek waar wij minstens 3 nachten zouden verblijven.
Dat bleek toch niet het geval. Op diezelfde avond gooiden zowel de persconferentie van Rutte als Macron roet in het eten. Er brak lichte paniek uit, want de Franse regering zou vanaf 12:00 uur de volgende dag in lockdown gaan en haar grenzen sluiten.
Na wat gediscussieer (van: “Frankrijk laat toeristen echt wel het land verlaten..” tot: “Maar tijdens deze lockdown ben ik liever in Nederland.”) besloten we om de volgende ochtend vroeg onze biezen te pakken en terug naar huis te gaan rijden.
Te vroeg als je het mij vraagt, want om klokslag 6:00 uur sleepten we de laatste spullen naar de auto. We maakten Jake wakker (yep, hij lag nog lekker te dutten) om te ontbijten en zijn we in de auto gestapt.
De terugrit verliep vrij voorspoedig. Met hier en daar een korte stop om de auto op te laden en de benen te strekken kwamen we in het begin van de avond thuis.
Hoe hebben we de afgelopen tijd als gezin ervaren?
De eerste dagen van de intelligente lockdown in Nederland voelde als een verlenging van onze vakantie. We freewheelden maar wat aan. Zo van de één gaat even een paar uurtjes op kantoor werken. In de middag ruilden we dit om en kon de ander wat werk verzetten.
Later merkten Jelle en ik dat er voor ons allebei structuur ontbrak aan de dag. Hoe konden we deze tijd enigszins productief inzetten om werk gedaan te krijgen?
We begonnen met het introduceren van werk- en vrije dagen. Op werkdagen kon diegene ongestoord thuiswerken en op vrije dagen was diegene ‘verantwoordelijk’ voor Jake. Dat voelt een beetje gek om te zeggen, maar zo had de ander de mogelijkheid om ongestoord te werken.
En natuurlijk dronken we samen koffie (en proostte Jake er met zijn beker water op los) en lunchten we met zijn drietjes. Wel zo gezellig.
Door meer structuur in onze dag aan te brengen hadden we de tijd om ons eigen ding te doen. Het is me zowaar gelukt om tijdens de lockdown mijn bundel met 4 budgetvriendelijke weekmenu’s te lanceren. 🙏🥳
Per 11 mei ging de kinderopvang weer open. Jake gaat er twee dagen naartoe en zo had ik weer wat meer vrije ruimte om handen. Zo kon ik weer één dag in de week naar mijn flexwerkplek, want dat vele thuiswerken werd ik ook wel een beetje zat.
Beetje bij beetje werden een aantal maatregelen vanuit de overheid verder versoepeld en konden we weer het normale leven een beetje oppakken. Met die anderhalve meter in gedachten houdend.
Tijdens de lockdown werd Jake 1 jaar
Eind maart werd Jake 1 jaar en zijn eerste verjaardag is toch wel heel anders verlopen dan we voor ogen hadden. Op zijn verjaardag bakte ik een taartje voor hem met banaan, frambozen en appel en aan het eind van de ochtend klapten we onze laptop open. Want als er in Coronatijd geen familie langs mag komen om live voor hem te zingen, dan doen we het anno 2020 wel gewoon via videobellen.
Het was een feestelijke dag, maar volgend jaar hoop ik toch dat we het lekker in het echt kunnen vieren. Met lieve vrienden en familie om ons heen. Om het positief af te sluiten: het scheelde in ieder geval een vaatwasser in- en uitruimen. 😝
Op vakantie in Nederland naar Frankrijk
In juli bedachten we dat we graag op vakantie wilden. Vakantie in eigen land was het plan, maar zo dacht iedereen erover. Vakantiehuisjes bleken schaars en de nog beschikbare plekken waren fors aan de prijs. Ik zag prijzen van 2500 euro per week voorbijkomen. 😬
Ik begon te zoeken naar huisjes in de landen om ons heen. Net over de grens met Duitsland, in de Belgische Ardennen en Frankrijk. Uiteindelijk vond ik een betaalbaar huisje (van hout, mét composttoilet en ezels op het terrein) op het Franse platteland, een uurtje ten zuiden van de stad Lille.
We pakten onze spullen en gooiden de auto vol, inclusief twee ventilators, en begin augustus reden we naar het Franse platteland. Het bleek de perfecte beslissing te zijn geweest. Zowel om er lekker even tussenuit te gaan als het meenemen van de ventilators. Want ja – met de hittegolf en een petit Frans bed was een briesje ‘s nachts wel lekker. 😛
Dit bericht bekijken op Instagram
En inmiddels is het alweer september en zijn we een half jaar in deze gekke tijd verder. Op de één of andere manier ben ik ook ontzettend dankbaar voor de afgelopen tijd. We hebben extra veel tijd met elkaar als gezin doorgebracht.💛
Hoe zijn jullie de afgelopen 6 maanden doorgekomen? Hakt Corona er bij jullie? Ben je nog op vakantie geweest? Ik ben heel benieuwd hoe jullie deze tijd hebben ervaren?
Leukegeit nieuwsbrief 🥑
Schrijf je in en blijf om de week op de hoogte van de laatste leukigheid. Meer dan 47.500 mensen gingen je voor! 🐐
12 leuke geiten 🐐🐐
Wat een heerlijk kind hebben jullie toch. De zomer ben ik dit jaar lekker thuis gebleven met alles dat gaande is in de wereld vond ik het teveel gedoe om weg te gaan.
Klinkt ook heel goed Denise, ik hoop dat je een mooie zomer hebt gehad!
Vakantie in eigen huis waar onze 2 dochters een paar nachten kampeerde in de achtertuin en nog een paar nachten zijn weggeweest. Het voelde anders dan anders, de noodzaak ontbrak om het land uit te gaan en de zomer thuis was heerlijk ontspannen. Die van jullie ook zo te zien. Wat een práchtige foto’s weer met Jake!!
Dankjewel Sandra! Dat is nog eens leuk idee, kamperen in eigen tuin. Dat klinkt inderdaad als een heerlijk ontspannen zomer(vakantie)! 🙂
Voor mij zijn er goede dingen, maar emotioneel vond ik het erg moeilijk. Mijn huidige werk paste al enige tijd niet meer bij mij. Gelukkig heb ik binnenkort een totaal nieuwe baan. Iets wat ik ten tijde van corona totaal niet had verwacht.
Verplicht 7 weken thuis zijn, was ergens fijn. Ik kreeg rust in mijn hoofd en ook in mijn huis. Maar van een heel sociaal leven in mijn vrije tijd, naar voornamelijk alleen zijn eiste ook voor mij de nodige tranen. Ik ga vaak alleen naar concerten/festivals en vakantie. Maar kan me dan altijd verbinden met de mensen op mijn pad. Nu was het echt alleen, dat was echt moeilijker dan ik ooit had durven denken. Veel onbegrip op het werk, over hoe ik deze periode ervaarde. Dit zorgde ook voor de nodige stress.
En toen was er ineens een sollicitatie gesprek via facetime en veranderde er veel heel snel! Met een goed en rustig gevoel.
Ook veel keuzes gemaakt om mijn leven in te delen. En mijn creativiteit kwam meer en meer terug.
Dus is het goed of slecht..? het was niet makkelijk..
Hoi L.! Goed dat je zegt dat er naast de goede dingen je het op emotioneel vlak best wel moeilijk had. Dit geldt voor mij ook, zeker in het begin, toen er nog zoveel onduidelijkheid was. Beetje bij beetje komt het ‘oude’ leven terug, maar het zal nog wel even duren voordat we het leven weer kennen zoals die was vóór Corona.
Wat superfijn dat je zo snel al een nieuwe baan hebt gevonden! Gefeliciteerd!
Omdat ik een vaste vrijwilliger ben in een verzorgingstehuis en mijn ouders die over de 80 zijn verzorg, is het soms behoorlijk eenzaam geweest.Het kringetje met sociale contacten wordt zo erg klein.
Ik heb me heel bewust aan de regels gehouden, wat me nu weer commentaar oplevert van mensen die het niet zo nauw meer nemen met de regels.
Wat een fijn gezin heb je!
Hallo Billy.
Wat een leuk gezin hebben jullie en gelukkig konden jullie genieten van de vakantie.
Helaas was er dit jaar geen vakantie voor mij. Zit midden in een chemokuur en het valt niet altijd mee. Maar ik heb ook lieve familie en vrienden om me heen en dat is het belangrijkste in deze tijd.
Hoi Alice! Wat heftig, heel veel sterkte gewenst de komende tijd! 💛
Wat fijn dat jullie je draai gevonden hebben; een hoop is heel herkenbaar met een klein kindje thuis. Wij gebruiken de term “designated parent” om aan te geven wie de zorgtaken op dat moment draagt 🙂
Hi Alissa, leuk dat een hoop herkenbaar is in het artikel. De term designated parent vind ik wel heel goed gevonden. 😃 Veel plezier met jullie kleine thuis!