Het is er al een beetje, maar de echte opmars naar een sharingeconomy - oftewel deeleconomie- moet volgens mij nog komen. Wat zijn de verwachtingen op het gebied van de deeleconomie?
Wat is een deeleconomie?
Waarschijnlijk is dit je al bekend, maar laat ik er toch mee beginnen. Onder de deeleconomie versta ik alles wat je kunt delen, ruilen, geven, huren en kopen. Ook het lenen van spullen, het bereiden van een maaltijd voor een ander, het bieden van zorg en het aanbieden van een overnachting is in mijn ogen deel van de deeleconomie. Het hoeft niet altijd gratis te zijn. De deeleconomie is dus breed te interpreteren.
Een aantal diensten zijn al vrij actief bezig om een stukje van de deeleconomie markt te veroveren. Denk aan diensten als:
- Peerby, waarbij je spullen leent (gratis of tegen een vergoeding) van iemand uit de buurt.
- AirBnB – waar je een kamer of een geheel huis van iemand kunt huren (vaak een stuk goedkoper dan een hotel).
- CouchSurfing – verblijven en ontmoeten bij locals als je op reis bent.
- Of thuisgehaald – waarbij je maaltijden op kunt halen tegen een vergoeding.
Kleine ondernemers of consumenten supporten. Dat idee.
Bovenstaande vier voorbeelden ben je wellicht al bekend mee. Toch zijn er de laatste tijd meerdere initiatieven gelanceerd. Een aantal voorbeelden:
- AirDnD – vergelijkbaar met airbnb, maar dan voor huiskamerrestaurants.
- SnappCar – het huren van een auto in de buurt.
- Spotted by locals – online reisgidsen geschreven door locals die hun tips geven over hun stad
- Weggeefkasten – kast met spullen die je -zonder vergoeding- mee kunt nemen.
- Wijkbibliotheek – in veel wijken (in Delft en Rotterdam) hangen kasten waar boeken uitgewisseld kunnen worden.
Deelnemen aan de deeleconomie
Ik merk dat ik gefascineerd raak door een economie waarin delen centraal staat en waar we meer van elkaar kunnen leren en lenen. Ik zou het bijvoorbeeld ontzettend tof vinden om als er een app komt die aangeeft waar een lege wasmachine in de wijk staat en waar ik mijn vuile was kan brengen. En waar ik onder het genot van een kop koffie aan het wachten ben tot de was schoon is. En gezellig een praatje te maken met iemand uit de wijk – stimuleert direct het community gevoel.
Ook op reis maak ik regelmatig gebruik van AirBnB en CouchSurfing – de ervaringen zijn geweldig. En soms is het ook gewoon heerlijk om een hotel te boeken en te genieten van al het comfort dat een hotel te bieden heeft.
Wat ik liever voor mezelf houd
Toch is het niet zo dat alles maar gedeeld hoeft te worden. We testen bijvoorbeeld voor Leukegeit.nl regelmatig producten (waar we soms ook over schrijven), waarvan we denken dat het echt iets kan toevoegen in iemands huishouden. Ik vind het toch wel fijn dat ik een stofzuiger in huis heb die ik kan pakken wanneer ik maar wil. Of een keukenmachine die misschien niet iedere dag gebruikt wordt, maar ik wel regelmatig nodig heb. Ik zou er heel onrustig van worden als ik weet dat ik iets in de buurt zou moeten ophalen.
Maar voor andere zaken in het huishouden, zoals het delen van een auto, het lenen van een ladder of boormachine of het uitwisselen van maaltijden – van dit soort diensten kan ik erg blij worden.
Welke bedrijven ken jij nog meer die met deeleconomie bezig zijn? En neem jij al deel aan de deeleconomie?
Leukegeit nieuwsbrief 🥑
Schrijf je in en blijf om de week op de hoogte van de laatste leukigheid. Meer dan 47.500 mensen gingen je voor! 🐐
2 leuke geiten 🐐🐐
Hier word ik ook vrolijk van…huiskamerrestaurant…delen van gereedschap(hoewel niet iedereen even goed met gereedschap om gaat)…..het community-gevoel; zeker nu ik ouder wordt ….een mens moet zorgen dat z’n sociale leven in orde blijft. Vereenzamen is verschrikkelijk en waarschijnlijk niet voor een tiende onafwendbaar als de schaal waarop het nu gebeurt. Helaas woon ik vnl ver weg, in een ander land. Ik word dus enthousiast over iets waaraan ik niet veel kan bijdragen. En toch is het goed om dergelijke dingen te lezen en er vrolijk van te worden: wie weet, waartoe het nog leidt. Enthousiasme en inspiratie vormen vaak de bron van nieuwe en onverwachte mogelijkheden. Dus; bedankt en zelf veel plezier gewenst met alle nieuwe ontwikkelingen.
Ik ben helemaal voor een deeleconomie, zelf geef ik veel boeken door aan anderen met de boodschap dit ook weer te delen.
Ook kleding krijg ik en geef ik aan anderen, ik geef alle overbodige artikelen aan anderen of aan een kringloopbedrijf.
Sinds kort is er een kringloopwinkel bij me in de buurt waar 50 tot 60% van de opbrengst voor de inbreng(s)er is, is het na drie maanden nog niet verkocht dat gaat het naar een goed doel.
Wie een computer/laptop nodig heeft zou eens bij een bedrijf/gemeente kunnen vragen of men afgeschreven exemplaren heeft staan.
Bij bedrijven en gemeentes worden deze nl. snel afgeschreven, ze zijn voor particulier gebruik nog prima, maar veel van deze nog goede apparatuur gaat helaas naar de stort.
Pure verspilling en echt zonde omdat velen er nog jarenlang mee verder kunnen.
Behalve gebruiksartikelen weggeven of ontvangen is het uiteraard ook zeer belangrijk mensen bij te staan, een open oor en oog doet mensen zo goed! een hand op een schouder, een compliment, een uitnodiging om samen ergens koffie te drinken…
Echte aandacht, oprechte belangstelling, dat is waar mensen van opbloeien! denk niet dat dit niets te maken heeft met deeleconomie! als ieder mens iemand had die er echt voor de ander is, dan zou dat enorm schelen in de kosten van de gezondheidszorg.
Wat ik zelf ook doe is kinderen stimuleren zich creatief te uiten door ze te laten schilderen, tekenen, kleuren, knippen, plakken…zich uit te leven met zand, zeep, water, etc., ze gaan er helemaal in op en je ziet ze gewoon groeien en openbloeien.
Ook alweer een besparing op de gezondheidszorg, want kinderen willen (net als volwassenen) gezien en gehoord worden.
Voor pubers ligt dit net even anders, die hebben ruimte nodig om zichzelf te ontdekken.
Elke puber zou iemand moeten hebben die hem/haar begrijpt en zich ‘onzichtbaar’ kan maken terwijl het mentale element zichtbaar is als een eeuwenoude boom.
Al deze persoonlijke ‘zaken’ is een verantwoordelijkheid van de hele samenleving, als iedereen zou beseffen wat delen is dan zou er geen armoede bestaan, geen psychische nood, geen eenzaamheid, dan zou er genoeg zijn voor iedereen.